19 oktober Hearst Castle

Onze laatste echte vakantiedag. In het 'deftige' Hilton (dat viel eigenlijk wel tegen) kregen de rekening onder de deur geschoven. Uit niets (behalve de email van de reservering) bleek of het ontbijt inbegrepen was. Van de ober begrepen dat je een ontbijt coupon nodig had en die hadden we niet gekregen. Verhaal gehaald bij de receptie en we kregen de coupon, mocht ook wel, dit was veruit de duurste overnachting (320 dollar!). Het ontbijt was dan ook fantastisch. Je kon direct je wensen aan de kok doorgeven die het ter plekke voor je klaarmaakte. Loraine had de French Toast en lekker vers fruit en Ernst scrambled eggs met pancakes en vers fruit. Loraine kreeg ook nog een groot glas jus d'orange erbij. Met volle maag gingen we redelijk vroeg op pad naar de laatste bestemming met als eindpunt Morro Bay. Wederom, het wordt bijna eentonig, een prachtige route langs de woeste kust van Californie. Bij één van de uitzichtpunten gestopt en 'aangevallen' door een eekhoorn, voor het eerst ook een wild hertje op de rijbaan gezien die geschrokken weer het bos indook. Door de haarspeldbochten en grote hoogtes die we tijdens de route bereikten werden we af en toe op de hielen gezeten door het plaatselijke volk, een witte ferrari bijvoorbeeld die we voor lieten gaan was zo snel uit ons zicht verdwenen dat ie haast wel in een ravijn moet hebben gereden. Om half 12 kwamen we al aan bij Hearst Castle, een schitterend huis bovenop een berg met uitzicht op zee, gebouwd door een krantenmagnaat William Hearst. Met een bus gingen we omhoog en kregen een rondleiding in het immens grote huis/kasteel/ranch. Er waren drie grote gastverblijven: casa del sol, casa del mare en casa del monte. Het hoofdverblijf was zo groot als een kathedraal en heette toepasselijk casa grande. Veel kunst en veel schilderijen van Maria met kind. Loraine vroeg aan de gids wat daarvan de reden was. Hearst was niet katholiek, het was gewoon dat de kunst toen in de mode was. Na de tour zagen we nog een film in het IMAX theater over het leven van Hearst en dat verklaarde volgens Loraine de reden van die kunst: Hearst was als kind veel meegenomen door zijn moeder om te kijken naar kunst. Na drie uurtjes hadden we alles gezien en gingen op pad naar het laatste hotel. Onderweg trouwens nog wilde zebra's en wederom zonnende zeeleeuwen gezien. Het hotel was prima, alles erop en eraan en uitzicht op de Morro Rock, een grote rots langs de kust. We dachten lopend in de buurt iets te eten te vinden, maar dat viel tegen, wel een RABO bank tegen gekomen, gek hè? Toen de auto gepakt en op de gok rondgereden. En we reden toevallig rechtstreeks naar een winkelcentrum waar Loraine eindelijk haar angus-burger bij de mac donalds kon eten. Terug in het hotel stonden de cookies alweer klaar. Helaas nu niet vers gebakken cookies, maar gewoon roomboterkoekjes uit een pakje, maar dat weerhield ons niet om er 2 mee te nemen.

Dit was al weer het laatste verslag, morgen een rit van ruim 300 kilometer naar LA om de auto in te leveren en het vliegtuig van 17.35 te nemen. Vanavond online ingecheckt en weer ruime plaatsen bij de nooduitgang kunnen bemachtigen! Dinsdag 13.00 komen we aan op Schiphol ....