Vandaag gaan we de gevangenis in. Aangezien we pas 11.00 aan boord van de boot naar het Alcatraz-eiland kunnen, hebben we wat uitgeslapen en rustig aan ontbeten bij Starbucks (met een warme bagel met creamcheese). Omdat het toch wel een stukje lopen was zijn we na het ontbijt er rechtstreeks naartoe gelopen. Het was zeer aangenaam weer (minstens 25 graden en dat is warm voor Sa
n Francisco) en na de verplichte foto voor een namaak Alcatraz achtergrond gingen we iets na elven aan boord. Een kwartiertje later kwamen we aan, na wat mooie plaatjes te hebben geschoten van de Golden Gate Bridge en de skyline van San Francisco. Aldaar werden we opgewacht door een 'bewaker' die wat regels uitlegde. We gingen direct door naar de audiotour in het cellencomplex, die ook in het Nederlands te verkrijgen was. En natuurlijk kreeg Loraine weer een Japanse versie van een man die de audio apparatuur uitdeelde en die toen al te diep in het glaasje leek te hebben gekeken, ten minste zo rook het. Lopend door de gevangenis worden verschillende verhalen door oud-gevangenen zelf verteld over de omstandigheden en all ins en outs van Alcatraz, zeer interessant. Het was toch aardig druk zodat er af en toe wat opstoppingen waren. De cellen waren opvallend klein en het moet daarnaast een ware straf zijn geweest dat je vanaf het eiland de stad kan zien en horen en er zelf geen
deel uit van kan zijn. In de winkel stond een ex-gevangene zijn boek te signeren, geen idee waarom hij ooit vast zat, maar het zal geen kleinigheid zijn als je in Alcatraz komt. Na 2,5 uur zijn we weer op de boot terug gegaan en Pier 39 gaan bezoeken. Dit is een beroemde en vooral erg toeristische pier met veel restaurants en winkeltjes. En niet te vergeten de zeeleeuwen die hier in grote getalen in de zon luidruchtig aan het luieren zijn. Heel apart! Hier vond Loraine eindelijk haar klemarmband, echter de ontwerper heeft als soort van handtekening een robijntje er in gedaan waardoor hij ineens 300 dollar kost! Helaas dus .... We konden de pier niet verlaten zonder vis te hebben gegeten, dat hebben we dus gedaan: Loraine had gefrituurde garnalen met patat (fish and chips) en Ernst zalm cajun met rijst. Toen nog wat souveniers gekocht en een toetje gehaald bij Starbucks waar voor ons twee Nederlandse blondjes hun haarkleur eer aan deden. (wat is pumpkin eigenlijk? Meloen zegt de ander.) Toen weer terug naar het hotel. Morgen gaan we via de 49 mile scenic drive alle mooie plekjes van San Francisco per auto (en lopend) verkennen!
n Francisco) en na de verplichte foto voor een namaak Alcatraz achtergrond gingen we iets na elven aan boord. Een kwartiertje later kwamen we aan, na wat mooie plaatjes te hebben geschoten van de Golden Gate Bridge en de skyline van San Francisco. Aldaar werden we opgewacht door een 'bewaker' die wat regels uitlegde. We gingen direct door naar de audiotour in het cellencomplex, die ook in het Nederlands te verkrijgen was. En natuurlijk kreeg Loraine weer een Japanse versie van een man die de audio apparatuur uitdeelde en die toen al te diep in het glaasje leek te hebben gekeken, ten minste zo rook het. Lopend door de gevangenis worden verschillende verhalen door oud-gevangenen zelf verteld over de omstandigheden en all ins en outs van Alcatraz, zeer interessant. Het was toch aardig druk zodat er af en toe wat opstoppingen waren. De cellen waren opvallend klein en het moet daarnaast een ware straf zijn geweest dat je vanaf het eiland de stad kan zien en horen en er zelf geen
deel uit van kan zijn. In de winkel stond een ex-gevangene zijn boek te signeren, geen idee waarom hij ooit vast zat, maar het zal geen kleinigheid zijn als je in Alcatraz komt. Na 2,5 uur zijn we weer op de boot terug gegaan en Pier 39 gaan bezoeken. Dit is een beroemde en vooral erg toeristische pier met veel restaurants en winkeltjes. En niet te vergeten de zeeleeuwen die hier in grote getalen in de zon luidruchtig aan het luieren zijn. Heel apart! Hier vond Loraine eindelijk haar klemarmband, echter de ontwerper heeft als soort van handtekening een robijntje er in gedaan waardoor hij ineens 300 dollar kost! Helaas dus .... We konden de pier niet verlaten zonder vis te hebben gegeten, dat hebben we dus gedaan: Loraine had gefrituurde garnalen met patat (fish and chips) en Ernst zalm cajun met rijst. Toen nog wat souveniers gekocht en een toetje gehaald bij Starbucks waar voor ons twee Nederlandse blondjes hun haarkleur eer aan deden. (wat is pumpkin eigenlijk? Meloen zegt de ander.) Toen weer terug naar het hotel. Morgen gaan we via de 49 mile scenic drive alle mooie plekjes van San Francisco per auto (en lopend) verkennen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten