De laatste dag op Curacao om iets te gaan doen. De dolfijn ontmoeting stond in ieder geval op het programma samen met het sea aquarium, maar we moesten natuurlijk ook de mooie stranden (en baaien) zien! Dus vroeg op, even na achten stond Pa Bito al weer op de stoep. Het eerste strand, cas abao, was mooi verlaten en Ernst kon de verleiding niet weerstaan en nam een duik in de oceaan. Toen hij weer was opgedroogd gingen we naar het volgende strand en weer een volgende.
Het ene strand was nog mooier dan het andere. Bij westpunt, inderdaad het uiterste westen van Curacao, kwamen weer de oud collega tegen van Pa Bito. We konden niet te lang babbelen, want het sea aquarium stond te wachten. Hier bleek dat Loraine opeens geen gebruik kon maken van de korting voor ingezetenen omdat ze niet op Curacao woont, dus toch het volle pond. Toen we binnen waren in het sea aquarium meteen melden bij 'the dolphin encounter'. Ernst kreeg een oranje bandje om zijn pols, Loraine en Pa Bito als toeschouwers een blauwe. In een grote groep met alleen maar Nederlanders gingen we op weg naar de dolfijnen. Ernst kreeg de instructies en de dolfijn die Ernst kreeg was de oudste mannetje van het stel die alle jonkies had gemaakt.
Hij bleef de instructrice maar zoentjes geven, een echte Don Juan dus. Hij had er duidelijk zin in. Hij ging gewillig alle deelnemers af die hem mochten aanraken, een kusje geven en hem optillen. Dit is zowaar de eerste keer dat Ernst een vent recht op zijn mond kust. Desondanks een prachtige ervaring! De mensen hebben 3 mooie foto's gemaakt die we hebben gekocht voor het fotoboek. Na het douchen het park
zelf gaan bekijken, een klein maar mooi park met veel interactie met de dieren. Zo kon je de flamingo's en schildpadden voeren en een pelikaan een rondje laten dansen. Als laatst een zeeleeuw-show meegemaakt. Na het eten nog even afscheid genomen van Oma, tante Sandra en telefonisch van neef Benito. Dat was de vakantie alweer!
dagscadeau voor Loraine, dat werd dus alle juwelierszaken aflopen op zoek naar goud! Er werd genoeg moois gevonden en ook Marelva werd niet vergeten met een mooie platte zilveren ketting. De verkoopsters hadden de tijd van hun leven toen ook Loraine alles daar vond wat ze wilde hebben. Toen hebben we een afspraak gemaakt in het sea aquarium voor het zwemmen met dolfijnen voor Ernst. Dat gaat dus donderdag 14.00 uur gebeuren! De toegangsprijzen zijn overigens ook een bron van vermaak, Pa Bito mag als ingezetene en senior voor een kinderkaartje, Loraine voor de halve prijs als hier geborene en Ernst moet als toerist het volle pond betalen! Als avondeten gingen we naar een tentje waar shoarma werd gemaakt en die we bij Oma op TV hadden gezien. We namen alledrie de kleine kipshoarma, maar hadden hier ruim voldoende aan. Heerlijk! Tenslotte zijn we langs Tante Sandra en Oompie Mario geweest. Erg gezellig, daar ook bij de overburen de beroemde knippa boom gezien waarvan Loraine geregeld de vruchten krijgt. Toen waren we zowaar al voor achten weer thuis, ook wel eens lekker.
Toen we klaar voor vertrek waren, onze uitstekende reisleider Pa Bito gebeld en een half uur later werden we opgehaald voor een toer door een deel van Curacao, maar nu in daglicht! Eerste stop: hartje Willemstad, ontbijt in de Subway, altijd lekker. Het standaard gebruikte prachtige Papiamento richting Loraine en haar Nederlandse reactie terug zorgt soms voor leuke verwarringen in de winkels. Zo leek het er even op dat Loraine alleen een broodje kreeg en Ernst niet (Pa had een soepje gekozen). Gelukkig springt Pa Bito dan te hulp en kon de Italian BMT toch worden bezorgd bij Ernst. Na het broodje werd de toer vervolgd en maakte we een stop bij Pa Bito's huis. Daar werden we geintroduceerd tot de grootste hobby van de Antilliaan, het gokken met nummers in de dagelijkse loterij. Allerlei berekeningen met jaartallen, leeftijden, jubileums, alles wat met getallen te maken heeft wordt gebruikt om een maximaal 4-cijferig getal op te geven. Met een inzet van 1 gulden zou je bij alle 4 de cijfers goed 3000 gulden verdienen. Loraine waagde ook een gokje met 4242. Onderweg naar het loterijkantoor kwamen we bekende auto tegen met een bekend persoon, het bleek neef Benito te zijn! Zijn familie wilden we later in de week bezoeken, maar toen Pa Bito hem opbelde leek het hem gezelliger om het bezoek vandaag te doen. Loraine nam de telefoon over en vroeg waarom zijn nicht niet altijd welkom zou zijn nu ze eindelijk weer terug is in Curacao. Bij wijze van grap zei Loraine dat ze wel taart en een feestje verwacht als ze op bezoek kwam. Deze opmerking zou vreemd gaan uitpakken. Er werd in ieder geval afgesproken na ons bezoek aan de ouders van Benito en haar Oma wat al op het programma stond, om dan langs te gaan naar Benito. Bij Tante Nikka en Oom Pai (oudste broer van Pa Bito en ouders van Benito) was het heel gezellig. We kregen een heerlijk glas Juice (hoe ze op Curacao sap noemen) en van Oom een grote zak met mango's uit eigen tuin. Ook kregen we daar pas te horen dat Mavis, de vrouw van Benito, 45 was geworden en vandaag dat vierde. Vandaar dus dat Loraine taart en een feestje kon verwachten! Wat een toeval weer. Toen naar Oma gegaan en ook neef Gregory was aanw
ezig. Hier de uitslag van de loterij gezien (helaas niks gewonnen en Pa Bito baalde dat hij net te laat was met 45 op te sturen als lot, de leeftijd van Mavis dus en laat nou net een lot met 45 erin gewonnen hebben!). Toen weer op weg en even langs de Albert Heijn (ja die hebben ze ook en een mooie grote ook) en wat eten voor de komende ontbijtjes en drinken in te slaan. Toen eindelijk naar Benito toe (afgesproken was tegen zessen, het was inmiddels half 8 geworden). Het feest was in volle gang en we hebben heerlijk genoten van een buffet van nasi, bami, saté, groente en soep. Leuk gepraat met de zeer aardige mensen (vrienden, kennissen van Benito) op het feest en veel discussies met Pa Bito over de 'onafhankelijkheid' van Curacao die gepland staat op 10-10-2010. En iedereen met wie we praten vindt het maar raar dat we maar 6 dagen blijven (ze maakten het ook steeds korter, toen werd het 5 en op eens zouden we maar 4 dagen hier zijn en je kan toch niet Curacao in 3 dagen doen?!) Het was zo gezellig dat we pas na enen 's nachts weggingen inclusief 4 stukken taart en een stuk chocola als verrassing. Morgen wacht ons weer meer familiebezoek en wat rondkijken in Willemstad.
Pa Bito hadden we ook snel gevonden en we gingen nadat we de koffers hadden neergezet in het appartement samen met hem heerlijke spareribs eten! Daar waren we natuurlijk wel aan toe na die urenlange marteling van geen eten. Daarna nog een nachtelijke toer gekregen van Pa Bito van Curacao/Willemstad en half 1 's nachts konden we eindelijk het bed in kruipen. Douchen was trouwens ook een verrassing, slechts één kraan, geen koud en warm water kraan, maar een 'lauwe' kraan, heerlijk voor de douche (voor Ernst dan!).
aytona Beach bezoeken. Hoewel niet echt op de weg naar Fort Pierce was de aanbieding van een gratis tour met gratis chocolaatje reden genoeg voor de omweg. Daytona Beach is dit weekend het toneel van een grote motor-festival, dus de prachtige blinkende motoren vlogen ons om de oren, prachtig, maar ook gigantisch druk. De chocolade fabriek was zo gevonden, hoewel we vonden een chocoladewinkel. Toen we binnen gingen kijken werden we door een vriendelijke oude dame begroet en vroeg ze of we voor de tour kwamen. We werden doorverwezen naar achter de winkel waar we een aantal affiches en foto's met uitleg zagen en tevens een kamer met achter een raam mensen die bonbons aan het maken waren. Hetzelfde oude dametje kwam niet veel later ons de tour geven, ze verontschuldigde zich dat ze dit voor het eerst deed; haar baas had haar opgedragen na de lunch de tour te doen. De t
our stelde logischerwijs dan ook niet veel voor, ze vertelde niet veel meer dan we al wisten van de foto's en beschrijvingen en na 10 minuten kregen we een niet eens zo heel lekker bonbonnetje en was het alweer gedaan met de tour. Ach wat wil je ook met een gratis tour. Dan maar weer snel op weg naar Fort Pierce. Onderweg nog geluncht/gedineerd bij KFC die zich in Amerika presenteert als grilled chicken specialist en niet meer met die crunchy chicken. Ook spicy is helemaal uit, het was een flauwe hap, maar de wrap was enorm! Via de toeristische route langs de zee verder gereden, maar zeer weinig de zee gezien, deze highway 1 is wel wat anders dan die in Californie! Het hotel was weer snel gevonden en we genieten van onze 'zicht op de zee' (we hebben de duurdere beach view room, zie foto).
rg benauwd en het busje stond klaar om de bezoekers naar de ingang te rijden, we konden niet goed inschatten hoever het lopen was dus gingen mee met het 'trammetje'. Nou, het was te belachelijk voor woorden: 1 bochtje en 100 meter verder was de ingang al, die luie Amerikanen zijn echt te beroerd om een klein stukkie te lopen .. Eenmaal binnen viel de prachtige natuur op in het park. Dit is veruit het grootste Disney park mede dankzij de grootste attractie de safari door een groot uitgestrekt gebied en enorm mooi beplant. De strategie vandaag was de meest besproken attractie het eerst te doen: de Everest Expedition. Dit is een rollercoaster trein door de Mount Everest. Dit was zeer fraai nagebouwd en de berg zag je overal in het park opdoemen, zo hoog was ie! Het was een mooie originele achtbaan met leuke twists en een donker gedeelte, achterwaartse bewegingen en een Yeti die een paar keer plotseling tevoorschijn komt. Toen direct de musical Finding Nemo bezocht, een zeer fraai aangeklede musical, waarin maar weer duidelijk werd dat Disney wat dit soort attracties betreft ver boven Universal uitsteekt. Toen een aantal dinosaurus attracties gedaan, wat zijn die Amerikanen toch gek op die beesten. Toen had Loraine trek in een 'ijsje', spreek in Amerika nooit over een ijsJE, hij was gigantisch, twee enorme bollen haagen dasz waarbij het kennelijk niet gebruikelijk was twee verschillende smaken te nemen, het kostte Loraine wat uitleg hoe ze het wilde hebben. Toen de andere must-do attractie gedaan: de safari. Inderdaad prachtig, in een enorme jeep (net als in Busch Gardens) door een enorm uitgestrekt gebied met enorm veel verschillende dieren. Dit park is overigens een volwaardige dierentuin te noemen, er waren verschillende dierenverblijven tussen de attracties en ook fraaie trails waarin vele diersoorten te bekijken waren. Ernst heeft nog een turkey and swiss sandwich met chips genomen om aan te sterken voor de waterattractie waar Loraine zowaar meeging. Het Kali river adventure bleek een regelrechte soak-avontuur, veruit de meeste mensen die we tegenkwamen van de rit toen wij zaten te wachten in de rij waren kleddernat. Dat beloofde dus! We zaten met 5 andere mensen in het vlot waarvan een moeder met twee doodsbange kinderen die absoluut niet nat wilden worden en geen grote afdalingen wilden meemaken, moeders suste de boel dat het wel zou meevallen..... dus niet, dochterlief w
as zeik en zeiknat geworden en was niet zo blij met moeders. Wij daarentegen, nauwelijks nat! Goeie attractie dus .... Als laatste een 3D film meegepakt en zonder veel verwachting gaan zitten, maar het was een geweldige met veel leuke bijeffecten zoals geur en stoom en neer dalende spinnen (vond Loraine erg leuk) en de zitting waarin het leek dat daar insecten in zaten. Na afloop wilde we de zaal verlaten ware het niet dat inmiddels een stortbui bezig was (foto). Vele paden liepen onder en de Disney medewerkers hadden het druk de putten vrij te maken om het water te laten weglopen. Na 10 minuten konden we in een lekker miezerregentje naar de uitgang. Nog wat cadeautjes gekocht in Downtown Disney en daar ook in de Ierse pub fish and chips gegeten met een bailey's milkshake. Morgen gaan we langzaam terug naar Miami via een tussenstop in Fort Pierce.
lk met cornflakes genomen, dat niet eens zo slecht smaakte. Loraine was plots verdwenen, één van de wafelijzers was vrij! En voldaan konden we een heerlijke wafel met maple syrup nemen en op weg naar het enerlaatste pretpark. Het bleek een heerlijk rustig dagje in het park waarbij er 9 van de 10 keer geen wachttijden waren. Bovendien was het een stukje koeler en ietsiepietsie aangenamer buiten. Helaas pas in het weekend als we weg zijn wordt het rond de 25 graden. We doken meteen de Hulk rollercoaster in, een mooie start. Toen een alltime favourite van ons: de Spiderman-ride, erg leuk en origineel. Toen was Loraine weer startklaar voor de enige comic book store in het park en je gelooft het nooit, ook deze ging pas 11.00 uur open ... Toen maar Jurrasic Park in gegaan en werkelijk kleddernat weer uit gekomen, maar wel een mooie ride. Intussen was de comic book store open voor Loraine en ging Ernst (de vergeten plattegrond halen en) in dr. Doom's vrije val attractie. Niet veel later kwamen alle actiehelden opeens te voorschijn om mee op de foto te kunnen. In de wachtrij voor een één of ander treintje kwamen we erachter dat de enige show van het park over 15 minuten zou beginnen, als de sodemieter uit de rij gegaan en de medewerker van het park keek ons raar aan en zei "zijn jullie echt zo bang voor DEZE attractie??!". De stuntshow gehaald al kostten het ons wel wat zweetdruppeltjes. De show viel wat tegen met weer die flauwe grappen en slappe stunts. Toen het Poseidon adventure waarin je met een grote groep mensen met een gids (die het heel leuk deed) van kamer naar kamer liep en aan het eind met veel vuur, water en knallen een gevecht tussen goden werd gepresenteerd. Nog een lunchpauze, waarin we overstag gingen en hete kip stukken en nuggets hebben genomen en lemonade en ice tea. Ernst was vergeten dat ice tea in Amerika echte thee is afgekoeld met ijsblokjes, dus het smaakt wel wat anders dan bij ons. Toen weer wat actie met 
de dubbele rollercoaster deuling dragons. Dit zijn dus 2 aparte rollercoasters die gelijk met elkaar starten en onderweg elkaar een paar keer tegenkomen, leuk! Gelukkig met deze korte wachtrijen konden we beide rollercoasters achter elkaar doen. Deze attractie lag overigens aan de rand van het nieuwe Harry Potter Park wat volgend jaar open gaat. We hebben al een glimp kunnen opvangen van Hogwarts. Traditioneel de dag bij Universal Studios afgesloten met een frappucino bij Starbucks. Het avondeten was nu Chilli's, waarbij de twijfel bestond of we het ook take away was, aangezien we redelijk moe waren en niet er wilden gaan zitten. Gelukkig was dat zo en konden we onze chilli's chicken en cajun chicken pasta meenemen naar de kamer. Heerlijk! Op de TV zagen we dat er juist vandaag een nieuwe state of the art attractie in Epcot was geopend, die hebben we dus net gemist ... Morgen Disney's Animal Kingdom, het laatste pretpark.
lechte nieuws rond de DSB bank zitten bekijken. Gelukkig heeft Loraine daar haar geld al lang weggedaan. Bij het ontbijt bleek toch dat het nog steeds druk was in het hotel, de wafelijzers en broodroosters draaiden overuren. Toen op weg naar Disney, ondanks dat het naast het hotel (lijkt te) lig(t)(gen) moesten we voor Epcot nog een stukje Disney-snelweg nemen om bij het park te komen, echt bizar hoe groot dat Disney terrein is. Bij de ingang besloten een 2-day ticket te nemen zodat we deze week ook een ander Disney park nog kunnen bezoeken. Epcot bleek een bijzonder park te zijn met attracties die je niet zo snel ziet in een ander standaard pretpark. Het is vooral gericht op het leren van techniek, energie en de geschiedenis van de aarde. Onze eerste attractie leerde ons hoe we eerst eerbiedig omgingen met onze wereld en later steeds meer door overproduceren de aarde in gevaar brengen. Het leek een flauw boottochtje, maar het tweede deel van de rit kwamen we door echte kassen met de allerlei exotische groente en fruit wat daar op de meest innovatieve wijze gekweekt werd. Zo waren er meer attracties die eerst tegen leken te vallen (verouderd leken) maar toch steeds een soort van 'twist' hadden die je niet verwacht. Zo was er ook een 45 minuten durende attractie waarin je alles over energie werd verteld door Ellen (Degeneres). Zo werd je als gehele tribune langzaam naar verschillende scenes verplaatst. We hadden van de 'fastpass' gebruik gemaakt voor één van de populairste attracties 'Test Track', waarin je als crash test dummy de auto van de toekomst moest testen. Een aardige, originele attractie waar je soms hoge snelheden haalde. Ook een originele belevenis was 'mission space'. Hierin nam je plaats met drie anderen in een space shuttle en had je je eigen functie en taak te vervullen in je reis naar Mars. Loraine had de functie die ze hoopte te krijgen: commander! Ernst was de engineer en moest de crew in cyberslaap houden tijdens de reis. Het was een simulator maar op de ee
n of andere manier wist het heel slim de G-krachten op te bouwen, een erg verrassende attractie. Verder waren er toch ook wel de typische Disney attracties waarbij je in een bootje of wagentje langs bewegende poppen werd geleid, beetje achterhaald, maar lekker bijkomen van het wandelen in de hitte. Die hitte nekte ons toen we het andere deel van het park wilde bekijken, het bleek een flinke wandeling rond een groot meer langs verschillende huisjes die bepaalde landen voorstelden. De laatste attractie was op het eind weer verrassend. Deze attractie vond plaats binnen de beroemde bol van het park (zie foto) en leek in eerste instantie zo'n standaard wagentje langs bewegende poppen te worden. We werden in het begin op de foto genomen en trokken ons meest belachelijke gezicht niet wetende wat er mee gedaan zou worden. We moesten tijdens de rit aan het eind een aantal vragen beantwoorden over hoe wij de toekomst het liefste wilden zien en waar we vandaan kwamen. Daarna werd een filmpje afgespeeld waarin de personages in de toekomst speelden onze gezichten hadden, erg grappig. Bovendien werd na de rit in de zaal waar we terecht kwamen op een groot scherm waarop de wereldkaart stond afgebeeld ook onze foto's getoond en zo kon je zien waar iedere bezoeker van het park vandaan kwam, leuk gedaan, maar als we dat geweten hadden, hadden we een wat normale gezicht getrokken bij de foto. Als afsluiting van de dag nog even in downtown Disney geweest waar Loraine een Bailey's Shake nam en Ernst een Banana Split Dazzle (banaan met vanille ijs en slagroom en aardbeiensaus en warme chocoladesaus) en nog een pepperoni pretzel mee voor thuis. Oja, met drinken hadden we vandaag geluk. Allereerst was er een winkeltje op het park waarin je allerlei frisdranken uit verschillende landen kon proeven (zoals bijvoorbeeld mezzo mix uit Duitsland) en daar hebben we dus als echte Nederlanders dankbaar gebruik van gemaakt. Verder was een vrouw zo aardig twee bekers te geven bij onze hamburger zodat we toch een frisdrank konden tappen terwijl we daar niet om gevraagd hadden (en dus ook niet betaald hadden). Morgen weer even wat rustiger aan doen ...
arna de dolfijnen die je voor 7 dollar kon voeren (niet gedaan overigens). De eerste waterattractie liepen we, gezien Loraine's voorkeur voor droge kleren, maar weer voorbij en belandden toen in een mooi aquarium. Toen de mantees (gigantische zeekoeien, zie foto) en toen was het tijd voor de eerste show, een piratenshow met een enkele zeehond en otter. De mimespeler die het publiek voor de voorstelling vermaakte bleek het beste te zijn van dit half uurtje. Van alles ging mis en de flauwe grappen waren niet van de lucht (de ene piraat ging navigeren met zijn GPS wat volgens hen Global Pirates System betekende en de andere ging GI Joe kijken van de dvd die nog niet uit was, a pirated copy). Toen de hoofdshow met de orca's waaronder Shamu zelf. Viel toch een beetje tegen, een vrij standaard show. Erg irritant was weer aan het begin van de show toen alle aanwezige oorlogsveteranen gevraagd werd op te staan en iedereen ging applaudisseren om ze te eren. Meteen na afloop geracet naar de volgende show, eindelijk binnen in de airco, want wat was het weer 
heet, vooral tijdens de buitenshows is het echt niet uit te houden zonder een zuchtje wind met al die massa's mensen zo dicht bijeen gepakt. Daar kwam overigens bij dat het een groot deel van de dag zowaar regende (miezerde), maar echt verkoelen deed dat niet, sterker nog het leek alleen maar benauwder te worden. OK, genoeg gezeurd over het weer, terug naar de enige binnenshow. Dit was een acrobatische show, best aardig. Daarna wat ijsberen en pinguins gezien en de nieuwste attractie, een rollercoaster waarin je hangt onder een pijlstaartrog getrotseerd. Erg mooi en spectaculair en één van de weinige rollercoasters waarin je de G-krachten echt behoorlijk moet overwinnen. We konden nauwelijks bijkomen van de rit, want de laatste show stond op het punt van beginnen, de dolfijnenshow. Een mooie afsluiter. Ondanks dat we zo dicht bij de ingang stonden met de auto, toch moeite de auto terug te vinden, maar daar had Ernst wel wat op, zoals de Amerikanen hier wel meer doen, gewoon het 'toeter' knopje op de afstandbediening gebruiken om je auto te vinden en ja hoor, een hoop kabaal, maar de auto was snel gevonden.
nger) is en zodoende met veel moeite het park gevonden. We parkeerden bij 'cat in the hat 459' en gingen gezellig met de meute de hitte weer in richting de attracties. Meteen maar de populaire nieuwste interactieve rollercoaster gedaan. Het interactieve bestond er uit dat je zelf de muziek tijdens je rit kon uitkiezen. Het was een geweldige rit en daarna meteen de video bekeken van onszelf tijdens de rit, hilarisch! We hebben de dvd met de video en een grote foto dan ook maar aangeschaft. Daarna de volgende rollercoaster, the mummy returns, ook prachtig spectaculair. Toen de al wat oudere maar niet minder leuke attractie JAWS gedaan en een paar keer aangevallen door de beroemde haai. Voor de inwendige mens een chilli hot dog genomen en daarna wat schietoefeningen gedaan met de Men In Black (en eerlijk is eerlijk Loraine heeft gewonnen). De ET attract
ie was ook aardig en verder nog wat oude bekenden gedaan die ook in Californie waren zoals the Simpsons Ride en Terminator 3D. Ernst ging als laatste nog in zijn eentje in de Twister (Loraine vertrouwde deze niet aangezien nadrukkelijk vermeld was dat je nat werd). Het was een leuke attractie waar je een tornado beleefde. Toen was het al weer bijna sluitingstijd en hebben we weer perfect alle attracties in de dag gepland. De vermoeiende hitte bracht ons toen we het park verlieten bij starbucks om een lekkere verkoelende frappacino te nemen. Tot slot nog een paar nuggets bij chick-fil-A to go meegenomen naar het hotel. Morgen waarschijnlijk naar Sea World!
ij gewoon kon weglopen, maar dat Ernst nog de hele weg naast Loraine moet zitten, die inderdaad een beetje beledigd naar Ernst zat te kijken. Onderweg naar Orlando gestopt bij een supergrote Wal-Mart en wat eten en drinken ingeslagen. Het nieuwe hotel was snel gevonden en we mochten voor het eerst zelf kiezen welke kamer we wilden. We kozen de hopelijk stilste op de hoogste (5e) verdieping. Loraine ging even wat TV kijken in de kamer en binnen no-time begaf die het en kwam een brandlucht uit het toestel alsmede een snerpend hoog geluid die we niet uit konden zetten. Als de sodemieter naar beneden gegaan en een andere kamer gevraagd. Uiteraard kregen we die en konden we ons verder installeren voor 8 dagen Orlando! Nog even in de buurt rondgereden om te kijken wat we als avondeten gingen nemen. Loraine opteerde voor eens wat anders en we besloten naar Denny's te gaan als was Ernst nog geneigd het daar achtergelegen Pizza Hut aan te doen... Denny's was prima, Loraine had de homemade meatloaf en Ernst de sweet chicken allebei met mashed potatoes (puree, mmmh). Loraine kreeg van de vrolijke ober nog een extra heet water en leek haast op de vingers te worden getikt toen ze hetzelfde theezakje wilde gebruiken. Ernst kon het niet laten en bestelde als toetje nog een lemon merengue taartje en de ober voor de zekerheid maar twee lepels mee want hij wist dat Loraine ook nog wel een hapje zou nemen. Terug in het hotel alle foldertjes over Orlando even doorgenomen. Morgen wordt het de eerste Universal Studios park! Overigens zijn we beiden door airco's en hitte snipverkouden geworden ...
hter de ingang bleek 10 blocks verder te liggen en met deze warmte is dat nogal vermoeiend. Dus samen met twee andere paartjes de bus in gestapt en binnen 10 minuten kwamen als eerste (!) aan op het park een klein half uur voor de opening. We konden de ingang al binnen lopen, maar stuitten toen op een nog dicht hek. Al snel kwam een swingende fanfare ons vermaken op swingende muziek (earth wind and fire en afsluitend Beyonce's dangerously in love). De eerste attractie was een verschrikkelijk rammelende houten achtbaan, niet prettig. Gelukkig bleek dit enige niet geslaagde attractie van de dag. De volgende rollercoaster was wel het hoogtepunt van de dag: de 'Sheikra', een floorless rollercoaster die twee echt loodrecht naar beneden valt. Al begon het in deze attractie nogal problematisch. Op het moment dat we net zaten in de attractie moesten we er weer uit door technische problemen. Dus weer terug in de rij en 45 minuten moesten we horen dat het nog even zou duren. Dat duurde een meisje in onze rij te lang, ze viel flauw ... De attractie zelf maakte alles weer goed, prachtig! Er was zelfs een video opname gemaakt waarop duidelijk te zien was hoe bang Loraine keek toen we loodrecht naar beneden doken. Daarna de verplichte wate
rattractie in een woeste rivier waarbij sommige echt drijfnat uit kwamen, wij hadden slechts een natte broek. Loraine werd onderweg naar de volgende attractie aangevallen door een mooi uitgedoste steltloper (zie foto). 
at te riskant vonden aangezien die draaide in een klein bioscoopje met als entreeprijs 1,5 dollar ... De gekozen film draaide in een megabioscoop AMC in een megamall, waar we ook nog even rondliepen. Vooral de halloween winkel met vele kostuums was erg vermakelijk. Toen wat geurkaarsen gekocht in een winkel waar de verkoopster het gehele assortiment wilde verkopen aan Loraine. Voor de film nog een Starbucks naar binnen gewerkt (vanilla latte en caramel frappucino). De film was verrassend goed in een mooie ruime bioscoop waar helaas voor Loraine geen zoete popcorn te krijgen was. Na de film een subway en in een gloeiend hete auto weer op weg naar Tampa. Het hotel was snel gevonden door Loraine, maar net gemist door Ernst zodat we ongewild in een achterbuurt terecht kwamen. Gelukkig waren we snel weer op het goede pad. We werden razendsnel ingecheckt en de kamer was wederom prima en zeer ruim. Morgen naar het eerste pretpark van de vakantie 'Busch Gardens'! Weinig foto's vandaag, dus hier een fotootje van onze huurauto.
